Εφόσον με την έφεση του κατηγορουμένου προβάλλεται ο ισχυρισμός, ότι κατά τον κρίσιμο χρόνο της επίδοσης της απόφασης ήταν γνωστής διαμονής, αφού διέμενε σε ορισμένο τόπο και διεύθυνση διαφορετική από εκείνη, στην οποία αναζητήθηκε και δεν βρέθηκε και, ως εκ τούτου, η επίδοση της απόφασης ως άγνωστης διαμονής είναι άκυρη, το Εφετείο έχει την υποχρέωση να ερευνήσει κατ’ ουσία τον εν λόγω ισχυρισμό, αξιολογώντας και συνεκτιμώντας όλα τα προσκομιζόμενα από τον κατηγορούμενο στοιχεία (έγγραφα, καταθέσεις μαρτύρων κ.λ.π.), από τα οποία προκύπτει η κατά τον κρίσιμο χρόνο διεύθυνση του και να μη βασισθεί μόνο στο αποδεικτικό επίδοσης της απόφασης, ενόψει μάλιστα του ότι, όταν οι πολίτες δεν έχουν καμία γνώση των εις βάρος τους κατηγοριών δεν συντρέχει λόγος, για τον οποίο πρέπει να ενημερώνουν από μόνοι τους την εισαγγελία για κάθε αλλαγή της διεύθυνσης κατοικίας τους. Διαφορετικά, ιδρύεται λόγος αναίρεσης για έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας (Ολ.Α.Π. 2/2014).
Η απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία εκτός του ότι επιβάλλεται να διακρίνεται από πληρότητα και σαφήνεια και να μην περιέχει αντιφάσεις ή λογικά κενά, πρέπει να περιλαμβάνει και τη μνεία των αποδεικτικών μέσων, τα οποία έλαβε υπόψη το δικαστήριο για το σχηματισμό της απορριπτικής κρίσεως του, που αρκεί να αναφέρονται γενικώς κατά το είδος τους χωρίς να χρειάζεται να εκτίθεται τί προέκυψε χωριστά από το καθένα ούτε να είναι απαραίτητη η αξιολογική συσχέτιση μεταξύ τους, αλλά είναι αναγκαίο να προκύπτει με βεβαιότητα, ότι για το σχηματισμό της δικανικής του πεποίθησης συνεκτίμησε όλα τα αποδεικτικά μέσα, όπως επιβάλλεται από τις διατάξεις των άρθρων 177 παρ. 1 και 178 ΚΠοινΔ., και όχι μόνο ορισμένα από αυτά επιλεκτικά (ΟλΑ.Π. 1/2005).
Σύμφωνα με το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ’ του ΚΠΔ λόγος αναίρεσης, με τον οποίο η προσβαλλομένη απόφαση πλήττεται για έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, είναι βάσιμος και πρέπει να γίνει δεκτός, στο σύνολο της, παρελκούσης της έρευνας των λοιπών λόγων του αναιρετηρίου, ως αλυσιτελών.
Για τους λόγους αυτούς, αναιρέθηκε η απόφαση και παραπέμφθηκε η υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, που εξέδωσε αυτήν, αφού είναι δυνατή η συγκρότηση του από Δικαστές άλλους, εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως (άρθρ. 519 ΚΠΔ), προκειμένου να κρίνει επί του παραδεκτού της έφεσης του αναιρεσείοντα-κατηγορούμενου (δεδομένου του ότι ο Άρειος Πάγος δεν έχει τη δικαιοδοσία να κρίνει επί του παραδεκτού ή όχι αυτής) και, ανάλογα προς τη σχετική κρίση του, είτε να απορρίψει και πάλι την έφεση ως εκπρόθεσμη, είτε να την κρίνει παραδεκτή και να προχωρήσει στην οριστική παύση της ποινικής δίωξης κατά του κατηγορουμένου, λόγω παραγραφής, εφόσον η αποδιδόμενη σ’ αυτόν πράξη είναι πλημμέλημα και φέρεται τελεσθείσα το έτος 2010.
Τίποτα από όσα αναφέρονται δεν μπορούν να θεωρηθούν ως νομική συμβουλή. Το συγκεκριμένο δελτίο κατέχει θέση ενημέρωσης γενικής και μόνο. Θα πρέπει να ζητηθεί νομική συμβουλή προτού προβείτε σε οποιαδήποτε πράξη αναφέρεται στο ως άνω κείμενο.