Οι όροι «αντιπροσώπευση» και «πληρεξουσιότητα» κατέχουν εξέχουσα θέση στο νομικό πλαίσιο. Παρ’ όλο που και οι δύο αυτοί όροι συχνά χρησιμοποιούνται ταυτόσημα, έχουν σημαντικές διαφορές. Η διάκρισή τους είναι εξαιρετικά σημαντική για τη διασφάλιση της ορθής λειτουργίας των νομικών διαδικασιών.
Σ’ αυτό το άρθρο, θα επιχειρήσουμε να αποσαφηνίσουμε την αντιπροσώπευση και την πληρεξουσιότητα, τονίζοντας τις διαφορές που παρουσιάζουν.
Αντιπροσώπευση
Η αντιπροσώπευση είναι η διαδικασία κατά την οποία ένα άτομο, ο αντιπρόσωπος, ενεργεί για λογαριασμό ενός άλλου, του αντιπροσωπευόμενου, στο πλαίσιο συγκεκριμένων αρμοδιοτήτων που του έχουν ανατεθεί. Ο αντιπρόσωπος μπορεί να είναι φυσικό ή νομικό πρόσωπο και οι εξουσίες του μπορεί να περιορίζονται ή να επεκτείνονται ανάλογα με τις ανάγκες του αντιπροσωπευόμενου.
Η αντιπροσώπευση μπορεί να είναι είτε έμμεση είτε άμεση. Στην πρώτη περίπτωση, ο αντιπρόσωπος επιχειρεί τη δικαιοπραξία στο δικό του όνομα για λογαριασμό του αντιπροσωπευόμενου. Στη δεύτερη, ο αντιπρόσωπος επιχειρεί τη δικαιοπραξία στο όνομα του αντιπροσωπευόμενου, μέσα στα όρια της εξουσίας αντιπροσώπευσης που ενεργεί αμέσως υπέρ και κατά του αντιπροσωπευόμενου (άρθρο 211 ΑΚ).
Σ’ αυτό το σημείο, είναι απαραίτητο να αναφέρουμε πως στον Αστικό Κώδικα καθορίζεται μόνο η άμεση αντιπροσώπευση κι όχι η έμμεση.
Πληρεξουσιότητα
Η πληρεξουσιότητα είναι μια εξειδικευμένη μορφή αντιπροσώπευσης, η οποία αναφέρεται στη γραπτή εξουσιοδότηση που δίνεται σε ένα άτομο για να ενεργεί για λογαριασμό ενός άλλου σε συγκεκριμένες νομικές πράξεις ή διαδικασίες. Το έγγραφο της πληρεξουσιότητας είναι ένα νομικό έγγραφο που πρέπει να συντάσσεται με ακρίβεια και συχνά απαιτείται η επικύρωσή του από δημόσιο λειτουργό.
Η πληρεξουσιότητα παύει με ανάκληση που γίνεται με δήλωση προς τον πληρεξούσιο. Ωστόσο, το άρθρο 218 του Αστικού Κώδικα ορίζει πως η παραίτηση από το δικαίωμα της ανάκλησης είναι άκυρη όταν η πληρεξουσιότητα σχετίζεται μόνο με το συμφέρον του αντιπροσωπευομένου.
Επιπλέον, η πληρεξουσιότητα παύει στις εξής περιπτώσεις:
- όταν περατωθεί η έννομη σχέση στην οποία στηρίζεται
- με το θάνατο αυτού που έδωσε ή έλαβε την πληρεξουσιότητα
- με την δικαιοπρακτική ανικανότητα αυτού που έδωσε ή έλαβε την πληρεξουσιότητα
Νομικό Πλαίσιο
Το νομικό πλαίσιο που διέπει την αντιπροσώπευση και την πληρεξουσιότητα στην Ελλάδα ορίζεται στον Αστικό Κώδικα. Πιο συγκεκριμένα, τα άρθρα 211-215 του Αστικού Κώδικα προβλέπουν τις γενικές αρχές της αντιπροσώπευσης, ενώ τα άρθρα 216-235 καθορίζουν τις προϋποθέσεις και τις συνέπειες της πληρεξουσιότητας.
Επιπτώσεις και Ευθύνες
Η επιλογή ενός αντιπροσώπου ή πληρεξουσίου πρέπει να γίνεται με προσοχή, καθώς ο αντιπροσωπευόμενος μπορεί να είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του αντιπροσώπου του. Είναι σημαντικό να καθορίζονται σαφώς οι εξουσίες και οι περιορισμοί στο έγγραφο της πληρεξουσιότητας για να αποφεύγονται παρεξηγήσεις και νομικές διαφορές.
Επιπλέον, ο αντιπρόσωπος ή ο πληρεξούσιος φέρει την ευθύνη να ενεργεί με καλή πίστη και σύμφωνα με τις οδηγίες του αντιπροσωπευόμενου. Η παραβίαση αυτής της υποχρέωσης μπορεί να οδηγήσει σε νομικές συνέπειες, όπως η ευθύνη για αποζημίωση.
Συμπέρασμα
Η αντιπροσώπευση και η πληρεξουσιότητα είναι θεμελιώδεις έννοιες στο νομικό σύστημα της χώρας μας. Η σωστή κατανόηση και εφαρμογή τους μπορεί να διασφαλίσει την ομαλή και νόμιμη διεκπεραίωση διαφόρων πράξεων και διαδικασιών. Ελάτε σ’ επικοινωνία με το δικηγορικό γραφείο μας για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τους όρους αυτούς.