Σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1-7 του ν. 2972/2001 «Εκσυγχρονισμός της οργάνωσης και της λειτουργίας του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων …» (Α’ 291) εισήχθη η υποχρέωση των εργοδοτών που απασχολούν πρόσωπα υπαγόμενα στην ασφάλιση του Ι.Κ.Α. να υποβάλλουν Αναλυτική Περιοδική Δήλωση, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στις διατάξεις αυτές, όπως και στην κατ’ εξουσιοδότηση εκδοθείσα Φ.21/544/2002 απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων «Κανονισμός διαδικασιών ασφάλισης για την εφαρμογή της Αναλυτικής περιοδικής Δήλωσης ([Α.Π.Δ.], Β’ 414), δηλώνοντας, μεταξύ άλλων, και το συνολικό ποσό εισφορών εργοδότη και ασφαλισμένου, στη δε παρ. 11 του άρθρου 26 του α.ν. 1846/1951 (Α’ 179) προβλέπεται ότι σε βάρος των εργοδοτών οι οποίοι δεν καταβάλλουν τις εισφορές ή δεν επικολλούν τα ελλείποντα ένσημα συντάσσεται Πράξη Επιβολής Εισφορών (Π.Ε.Ε.).
Σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 2 παρ. 1 του Πτωχευτικού Κώδικα (Πτ.Κ., ν. 3588/2007, Α’ 153), με τις διατάξεις των άρθρων 99 έως 106 του Κώδικα αυτού, όπως ίσχυσαν πριν από την αντικατάσταση τους από το άρθρο 12 του ν. 4013/2011 (Α’ 204/15.09.2011), του άρθρου 10 παρ. 1 του ίδιου Κώδικα, κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει την εμπορική ιδιότητα και αποδεικνύει οικονομική αδυναμία, παρούσα ή προβλέψιμη, χωρίς να βρίσκεται σε κατάσταση παύσης των πληρωμών του, μπορεί να ζητήσει από το πτωχευτικό δικαστήριο το άνοιγμα της διαδικασίας συνδιαλλαγής, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 99 επ. του Πτ.Κ., όπως ισχύουν πριν από την αντικατάσταση τους με το άρθρο 12 του ν. 4013/2011.
Προκειμένου να αποτραπεί κάθε επιζήμια για τους πιστωτές μεταβολή της περιουσίας του οφειλέτη ή η μείωση της αξίας της επιχείρησης του, κατά το χρονικό διάστημα από την υποβολή της αίτησης για το άνοιγμα της διαδικασίας έως την έκδοση της απόφασης περί επικύρωσης της συμφωνίας, προβλέπεται η δυνατότητα λήψης από το πτωχευτικό δικαστήριο εξασφαλιστικών (προληπτικών) μέτρων. Ειδικότερα, ο Πρόεδρος του πτωχευτικού δικαστηρίου μπορεί, ενδεικτικά, και μετά από αίτηση του έχοντος έννομο συμφέρον προς τούτο, εκδικαζόμενη κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων όπως συνάγεται από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 100 παρ. 1 και 10 του Πτ.Κ., “να απαγορεύσει οποιαδήποτε διάθεση περιουσιακού στοιχείου από τον οφειλέτη ή προς ” αυτόν, να ορίσει μεσεγγυούχο, να διατάξει την αναστολή των ατομικών διώξεων των πιστωτών – η οποία ταυτίζεται με την προβλεπόμενη στο άρθρο 25 του Πτ.Κ. αναστολή των ατομικών καταδιωκτικών μέτρων κατά του πτωχού (Α.Π. 294/2017).
Ο ανωτέρω κανόνας περί αναστολής των ατομικών διώξεων καταλαμβάνει το σύνολο των πιστωτών, επομένως και το Δημόσιο και τους ασφαλιστικούς φορείς, ως προς τα οποία δεν διατηρήθηκε από τον νόμο επιφύλαξη, αλλά, αντιθέτως, με τη διάταξη του άρθρου 102 του Πτ.Κ. προβλέφθηκε η συμμετοχή τους στη διαδικασία συνδιαλλαγής (Δ.Εφ.ΑΘ. 1221/2018, 1854/2016).
Αν εκλείψει ο λόγος της αναστολής, δεν αναιρείται η εν τω μεταξύ χωρήσασα αναστολή και, συνεπώς, δεν ισχυροποιούνται οι κατά τη διάρκεια της αναστολής και κατά παράβαση αυτής τυχόν επιχειρηθείσες πράξεις εκτέλεσης.(Δ.Εφ.ΑΘ. 1854/2016). Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση που η αναστολή των ατομικών διώξεων των πιστωτών διατάσσεται με προσωρινή διαταγή, για το χρονικό διάστημα από την κατάθεση της αίτησης για τη λήψη προληπτικών μέτρων έως τη συζήτηση της και την έκδοση απόφασης επ’ αυτής, χωρίς να απαιτείται και δημοσίευση της προσωρινής διαταγής στο Δελτίο Δικαστικών Δημοσιεύσεων του Ταμείου Νομικών, δεδομένης της δεσμευτικότητας αυτής, όπως συνάγεται από τις διατάξεις των άρθρων 691 παρ. 2 και 700 παρ. 3 του Κ.Πολ.Δ., όπως ίσχυαν τον κρίσιμο χρόνο (Δ.Εφ.ΑΘ. 1854/2016, Δ.Εφ.Θεσ. 207/2015).
Το Δικαστήριο λαμβάνει υπ’ όψιν ότι η αναστολή λήψης ατομικών καταδιωκτικών μέτρων επέρχεται με μόνη την έκδοση της σχετικής προσωρινής διαταγής και αμέσως μόλις τούτη καταχωριστεί κάτω από την αίτηση, καταλαμβάνει, δε, αυτή το σύνολο των πιστωτών της επιχείρησης, καθώς και το Δημόσιο και τους ασφαλιστικούς φορείς, και τούτο ανεξαρτήτως αν οι τελευταίοι συμμετείχαν ως διάδικοι στη διαδικασία συζήτησης της αίτησης συνδιαλλαγής (Δ.Εφ.ΑΘ. 1221/2018), τυχόν, δε, λήψη τέτοιου μέτρου από πιστωτή σε βάρος του οφειλέτη που ζήτησε την υπαγωγή του στη διαδικασία συνδιαλλαγής, μετά από τη χορήγηση προσωρινής διαταγής και κατά τη διάρκεια της ισχύος αυτής, είναι δικονομικά άκυρη.
Έτσι, Π.Ε.Ε, η οποία εκδόθηκε σε χρόνο που ίσχυαν τα διαταχθέντα ως άνω προληπτικά μέτρα, είναι μη νόμιμη και η προσβαλλόμενη απόφαση της Τ.Δ.Ε., που έκρινε άλλως, έσφαλε και πρέπει να ακυρωθεί, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα, παρέλκει δε ως αλυσιτελής η εξέταση των λοιπών λόγων της προσφυγής.
Τίποτα από όσα αναφέρονται δεν μπορούν να θεωρηθούν ως νομική συμβουλή. Το συγκεκριμένο δελτίο κατέχει θέση ενημέρωσης γενικής και μόνο. Θα πρέπει να ζητηθεί νομική συμβουλή προτού προβείτε σε οποιαδήποτε πράξη αναφέρεται στο ως άνω κείμενο.